رواية ست البنات بقلم نهى مجدي

وقتى وفكرت وقررت وطلع قرارى دا احسن قرار خدته فى حياتى
واحسن من قرار جوازك منى 
الكلام دا ملوش لزوم ياعمر انا دلوقتى متجوزه وبحب جوزى وانت رجعت لمراتك وبقى عندك بنت صدقنى لما تفكر فى الموضوع صح هتعرف ان جوازنا كان غلطه مش اكتر 
يعنى محبتينيش زى ماكنتى بتقولى 
بالعكس حبيتك جدا بس حب مراهقه زى البنت اللى بتفكتر انها بتحب المدرس بتاعها وبتحب ممثل فى التلفزيون وبتحب ابن الجيران حب برئ طفولى والايام هيا اللى بتكبره او بتنهيه وانت نهيت الحب دا والحب اللى بينتهى مكنش صادق من الاول

بس حبى ليكى كان صادق
هوا انت فاكر الحب دا كلمتين ياعمر حب ايه اللى صادق وصاحبه بيخون وبيكدب وبيخبى الحب دا نبات رقيق جدا محتاج صدق ورعايه واهتمام وحب علشان يكبر وينمو لكن غير كدا بيدبل وېموت وانا معاك دبلت
انا عارف انى جيت عليكى وعملت تصرفات غبيه بس اوعى فى يوم تفتكرى ان حبى ليكى كان كدب
داليا عامله ايه معاك 
عادى
يعنى ايه عادى 
داليا ام بنتى 
ولما رجعتها كانت ام بنتك بردو
عايزه توصلى لإيه ياميراس
اوعى تستغبانى ياعمر ولا تصدق نفسك بص للحقيقه بنظره حد تانى غيرك دايما نظره الانسان لنفسه منصفه ربنا يوفقك فى حياتك ويوفقنى انا كمان
كنا مستمرين فى حديثنا واقفين انا باب شقتى ولكن تميم تململ من الوقفه معنا فدخل ليشاهد التلفاز وظللت اتحدث مع عمر حتى أتى صفي ونحن مازلنا نتبادل حديثنا توتر عمر واستأذن بالانصراف ولكن صفي دعاه للدخول برغم رفض عمر الا انه ألح عليه كثيرا حتى فشل فى اقناعه وانصرف عمر ودخل صفي معى الى الداخل كانت ملامحه متغيره حتى وإن حاول الا يظهر ذلك ومر اليوم بسلام دون ان نتطرق بالحديث الى ذلك الموضوع ولكن قلبى لم يكن مرتاحا فكنت كالطفل الذى أفسد ما فعلته أمه فخاصمته وظل منتظرا على باب غرفتها حتى تسامحه حاولت تجاهل الامر كثيرا الا اننى وجدتنى فى النهايه اجلس أمامه وافاتحه فيما حدث
انت زعلان منى
وازعل منك ليه ياحبيبتى
انت عارف ياصفي بلاش تحسسنى بالذنب اكثر من كدا
والله مافاهم تقصدى ايه
علشان جيت لقتنى واقفه مع عمر والله ياصفي كان تميم معانا ويادوب لسه ....
وضع يده على فمى يغلقه وعلى وجهه ابتسامته العذبه
انتى

ازاى تفكرى انى بكدبك ولا بشك فيكى
بس شكلك متغير من ساعه ماعمر مشى
دى غيره عليكى مش زعل منك غيرت لما لقيته واقف معاكى وانا عارف انه لسه بيحبك لكن مش شك فيكى واوعى تفكرى بالشكل دا تانى
يعنى مش زعلان منى
عمرى ماازعل منك لانى بحبك وبثق فيكى وبحترم وجودك واخلاقك واحترامك لنفسك قبل اى شئ وعارف كويس انك وقت الجد بميه راجل
طيب ولو مش فى وقت الجد
لا دى حاجه تانيه عايزالها قاعده وانا فاضى
انا بحبك اوى ياصفي وبحب تفهمك واعتزازك بيا
ياحبيبتى كرامه الراجل من كرامه مراته واللى يقلل من مراته يبقى بيقلل من نفسه ولو طلبتى منى انك تاخدى تميم وتروحى بيه لجدته بنفسك والله عمرى ماهرفض 
لا أعلم كيف لرجل ان يقلل من شأن زوجته فېهينها وينتقص منها وهوا يظن ان ذلك لا يمسه بسوء ولا يعلم انه كلما احسن اليها احسنت اليه وكلما اساء اليها اخرجته من قلبها وعقلها فأقلل هوا من شأن نفسه الاف المرات اكثر وكيف لحياه قائمه على الاهانه والشك ان تستمر الا إكراها فلماذا نستبدل الحب والرحمه بما ېهدد البقاء وېمزق الاواصر فبدلا من ان نحيا ونحن نعشق وجودنا بجانب بعضنا البعض اصبح وجودنا إلزاميا لاستكمال الواجهه الاجتماعيه فقط فكم من بيت تهدم واطفال تشردت لأننا لم نحسن الحب وصفي كان رمزا للحب ونشأ ابنائنا فى بيت يملؤه الحب فكانوا اسوياء وقلوبهم مليئه بالمشاعر الصادقه .
ولأن كل هذا حتما سينتهى فإيضا التعب انتهى وبعد ان كنت اسهر الليالى متورمه الاجفان لأذاكر مافاتنى اصبحت الان رئيسه قسم الهندسه المعماريه بالجامعه وبعد ان كنت اركض لألحق بالحافله اصبح لدينا سياره حديثه يوصلنى بها صفي لعملى وأما هوا فأصبح ذو مركز مرموق حصل عليه بتعبه واجتهاده واصبحنا نتملك منزلا جميلا فى وسط القاهره حتى وإن لم يكن كبيرا بما يكفى ولكنه منمقا ومليئا بالحب